Eg har hatt min første dag i praksis i dag, og eg va heilt skutt. Eg skjønne det egentlig ikkje. Eg møtte opp strålande fornøyd kl 10.00, itte nogen hilserunder, litt brukerpermlesing og mating bar det av te Tysvær. Eg føle meg heldig for eg fekk vara med på et slags veilendningsmøte med ei anna personalgruppa. Tema: demens. Det har vel herved gått opp for meg ka eg egentligt studere te å bli, sjøl om eg jobbe med veldig relevant arbeid fra før av. Å sjå sykepleier/vernepleier jobba på den måten de gjere gjorde meg om te ein slags svampaktig sak som barra saug alt eg konne te meg og skreiv så spruten stod. Det e kanskje ikkje så rart at eg e sliten når eg tenke meg om, eg gleda meg i hvertfall te ein ny praksisdag.
Ein ting e sikkert, itte ei forferdelig stressande eksamenstid kor det litla eg hadde av kontroll og system i livet mitt rakna, trenge eg å henta meg inn igjen. Og det skulle bli gjort i praksisperioden tenkte eg! Ein god plan ittesom eg sleppe pendlingå og forhåpentligvis får studiedagen min. Eg får nå sjå kordan detta utvikla seg. E eg lika skutt gjennom heile praksisperioden som eg va i dag, frykta eg for at vårrengjøringå i det heila tatt faktisk blir gjort. Som ein kvar god vernepleier ville gjort laga eg nå ein målsetting, isteden for ei to-do lista som eg pleie å gjera. Kanskje ikkje alt falle heilt igjennom då?
*Få onnagjort vårrengjøringå
*Henga opp mine fantastiske lilla gardiner
*Rydda, luga og planta te våren kjeme
*Få et stabilt treningsliv
*Pakka ner vinterklær og kanskje kasta nogen og.
Eg begynna me nogen få målsetningar så får eg utvida eller eventuelt innskrenka di itte kvert. Herlighet kor møkje vernepleier eg føle meg nå, eg har nettopp satt i gang et tiltak på meg sjøl.
Her.
for ett år siden
3 kommentarer:
Haha, tiltak for life, bokstaveligt talt :) Klem frå na Maria, som har store tru på deg!
Du e så flinke du elisabeth. Har alltid ein ide/mål i d du gjør.
haha! eg vett! nå må eg barra jobba hardt me begunnelsen for tiltakene og gjøremåte;)
Legg inn en kommentar